Biżuteria

Dodatkowe rabaty • Nowe kolekcje • Informacje o promocjach

Dołącz do prestiżowego klubu. Zapisz się do newslettera!

+

Diamenty były od wieków znane i wykorzystywane przez wiele cywilizacji. Miały zastosowanie jako ozdoby oraz dary dla bóstw. Figura ośmiościenna, czystość, barwa i tęczowa brylancja były kryteriami, które mocno przyciągały ludzką uwagę. Dostrzegano również ich wyjątkową twardość.

Niemniej jednak, o ogromnej wartości diamentów stanowiła głównie ich magiczna i mistyczna moc. Starożytni uważali je za łzy bogów i przypisywali im dar oczyszczania oraz siłę opierania się przeciwieństwom. Stanowiły symbol władzy i potęgi. Dla Indian były talizmanem chroniącym przed chorobami. Dzisiaj diamenty postrzegane są jako klejnoty dla nas wyjątkowe i drogocenne, pełne szczególnych przymiotów, ale przede wszystkim dla wielu z nas diamenty są synonimem piękna oraz bezgranicznej i trwałej miłości.

Diamentowe 4 C

Poznaj Cztery C

Klasyfikacja jakości diamentów oszlifowanych sprowadza się do tak zwanych 4 C. Są to cztery parametry, które łączą w sobie wszystkie cechy i właściwości oszlifowanych diamentów. W efekcie powstaje unikalna wizytówka diamentu, jako że nie istnieją dwa diamenty, dla których 4 C byłoby identyczne.

Pierwsze C - Masa / Carat

jednostka masy diamentu

  • Karat 0.05 0.05
  • Karat 0.10 0.10
  • Karat 0.20 0.20
  • Karat 0.25 0.25
  • Karat 0.50 0.50
  • Karat 0.75 0.75
  • Karat 1.00 1.00
  • Karat 1.25 1.25
  • Karat 1.50 1.50
  • Karat 1.75 1.75
  • Karat 2.00 2.00
  • Karat 2.50 2.50
  • Karat 3.00 3.00

Masa diamentu wyrażona jest w karatach. Skrótowo karat jest zapisywany jako „ct”. 1 karat = 0,2 grama. Słowo „karat” pochodzi z greckiego „keration” lub arabskiego „kharrub”. Obydwa terminy oznaczają ziarna drzewa chlebowego. W przeszłości handlarze kamieniami szlachetnymi zauważyli, że ziarna chleba świętojańskiego - carob tree, mają dokładnie taką samą, stałą masę 0,197 grama. Masa ta stała się w późniejszym okresie bazą do ustalenia karata metrycznego. Masę diamentu podaje się z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku. Im większa masa kamienia, tym wyższa jego wartość.

W strukturze szacowania wartości diamentów bardzo istotne są tzw. „magiczne granice". Relacja masy diamentów do ich ceny nie posiada równego, liniowego przebiegu. Występuje szereg nagłych skoków w punktach, w których masa przekracza magiczne granice. Kamienie luzem waży się, natomiast masę kamieni oprawionych oblicza się na podstawie pomiarów średnicy, wysokości i grubości rondysty.

MIN. SZER x MAX. SZER x WYS. x 0,0061*
*współczynnik uzależniony od grubości rondysty

Drugie C - Czystość / Clarity

jakość struktury diamentu

  • Czystość LC LC
  • Czystość VVS 1 VVS 1
  • Czystość VVS 2 VVS 2
  • Czystość VS VS
  • Czystość SI 1 SI 1
  • Czystość P 1 P 1

Czystość to czynnik, który wpływa nie tylko na cenę, ale i piękno diamentu. Diamenty na ogół posiadają znamiona zewnętrzne (zwane skazami) jak również znamiona wewnętrzne (zwane inkluzjami), które czynią każdy kamień wyjątkowym i niepowtarzalnym. Znamiona diamentów o czystości P1, P2, P3 rzeczoznawca oceni gołym okiem, natomiast znamiona kamieni o czystości SI,VS,VVS oceniane są przy

użyciu specjalistycznej lupy o dziesięciokrotnym powiększeniu. Do najrzadszych kamieni należą diamenty o czystości LC, których inkluzje nie są dostrzegalne nawet przy zastosowaniu lupy. O tym, do jakiej klasy czystości diament zostanie zakwalifikowany decyduje m.in. liczba inkluzji i skaz, ich rozmieszczenie, wielkość, łatwość dostrzegania oraz ich wpływ na brylancję.

Trzecie C - Kolor / Colour

wszystkie odcienie diamentu

  • Kolor D-E D-E
  • Kolor F-G F-G
  • Kolor H-J H-J
  • Kolor K-L K-L
  • Kolor M-N M-N
  • Kolor O-Z O-Z

Barwa to kolejny ważny czynnik, który wpływa na cenę jak i na piękno diamentu. Diamenty występują we wszystkich odcieniach, ale znaczna część diamentów jubilerskich to kamienie od prawie bezbarwnych do bardzo delikatnie żółtych lub żółtych (ok 95%). Barwa diamentu zależy od jego struktury atomowej.

Idealny diament powinien być zupełnie biały. Diamenty występują też w barwach nietypowych takich jak różowej, pomarańczowej, czerwonej lub niebieskiej. Najczęstsze, najbardziej typowe to barwy od bezbarwnej po żółtą, brązową lub szarą.

Czwarte C - Szlif / Cut

różnorodność kształtów

  • Szlif Oval Oval
  • Szlif Pear Pear
  • Szlif Ascher Ascher
  • Szlif Radiant Radiant
  • Szlif Heart Heart
  • Szlif Emerald Emerald
  • Szlif Princess Princess
  • Szlif Square Square

Zanim oszlifuje się diament, trafia on w ręce osoby, która zajmuje się badaniem wnętrza diamentu i planowaniem szlifu. Jego zadaniem jest wydobyć z diamentu jak najwięcej piękna (tyle, na ile pozwoli sam diament). Brylant jest obecnie najbardziej znanym i popularnym szlifem diamentowym. Jednakże spoglądając na historię obróbki diamentów okazuje się, że forma ta stała się słynna stosunkowo niedawno. Na początku ludziom wystarczało polerowanie powierzchni kryształu tak, aby były gładkie i lśniące. Następnym krokiem był szlif tablicowy, polegający na oszlifowaniu górnej części kamienia w płaską, kwadratową fasetę. W szlifie pojedynczym szlifowany był obwód tworząc szlif 8/8, była to podstawa szlifu brylantowego. Stopniowo szlif kanciasty stawał się coraz bardziej zaokrąglony. Poprzez dodanie kilku faset zarówno do części górnej jak i dolnej, brylancja wydatnie się poprawiła. Był to początek szlifu Mazarina, zaprojektowanego przez Kardynała Mazarina. Pod koniec XVII wieku wenecki grawer o nazwisku Vicenzo Peruzzi opracował 58-fasetowy szlif diamentowy zwany szlifem Peruzziego. W 1914 M. Tolkowsky opublikował matematyczne badania na temat właściwości optycznych szlifu brylantowego. W ten sposób położył podwaliny pod model o idealnych proporcjach i nachyleniu w celu uzyskania optymalnej brylancji i dyspersji. Szlif Tolkowskiego został również nazwany „American ideal". Szlif, a w szczególności szerokość faset zostały później skorygowane w Europie. Szlif brylantowy składa się z 57 faset i koletu punktowego.

Jeżeli kolet nie jest punktowy, lecz ukruszony, wówczas powstaje 58 faseta. Dawniej relatywnie duża ilość brylantów posiadała 58 faset („American ideal”), jednakże przy zastosowaniu nowoczesnych technik obróbki coraz bardziej preferowany jest kolet punktowy („European ideal”). Od tego, czy diament jest dobrze oszlifowany i ma dobre proporcje, zależy jego brylancja i ogień. Jeśli proporcje są złe, to efekt brylancji jest zdecydowanie słabszy. W zbyt płytko oszlifowanym kamieniu promień światła wpadający do wnętrza kamienia przez fasety korony, z racji błędu szlifu ucieka przez podstawę. Podobnie jest w sytuacji gdy kamień oszlifowany jest zbyt głęboko. Tylko w dobrze oszlifowanym diamencie światło wpada do wnętrza brylantu, pokonuje całą zaplanowaną drogę i wraca do naszych oczu ciesząc efektem brylancji i ognia.

Budowa diamentu

Odkryj diamentowe kolekcje Jubitom